Ψάρεμα με downrigger - μικρά και αποτελεσματικά μυστικά

Ψάρεμα με downrigger - μικρά και αποτελεσματικά μυστικά

Η χρήση του downrigger (καταβυθιστής) στο ψάρεμα με συρτή βυθού μόλις τώρα αρχίζει να κάνει τα πρώτα δειλά του βήματα στον τόπο μας. Ουσιαστικά η χρήση του downrigger αποτελεί την σύγχρονη εξέλιξη της παραδοσιακής συρτής βυθού με τα μολύβια, και απευθύνεται στους ψαράδες που αρέσκονται στις συγκινήσεις του αθλητικού ψαρέματος.

Το downrigger είναι στην ουσία ένας ηλεκτροκίνητος ή χειροκίνητος μηχανισμός, σαν βαρούλκο, με την βοήθεια του οποίου κατεβάζουμε στο επιθυμητό βάθος ένα προσαρτημένο μολυβένιο βαρίδι. Για την προσάρτηση του βαριδιού, που συνήθως είναι μία μολυβένια μπάλα γύρω στα 8-12lb (4-5kg), χρησιμοποιούμε λεπτό ανοξείδωτο συρματόσχοινο αντοχής μεταξύ 100-150lb (45-70kg). Πάνω στο βαρίδι, ή λίγο πριν από αυτό, προσδένουμε τον μηχανισμό απελευθέρωσης της πετονιάς, που συνηθέστερα μοιάζει με ένα μανταλάκι. Η χρήση του downrigger δεν είναι πολύπλοκη, όμως η εξοικείωση με τα μικρά μυστικά του μας εξασφαλίζει περισσότερες ψαριές!.

Η ταχύτητα της βάρκας μας πρέπει να είναι μεταξύ 1.5-3.5 κόμβων, και σκοπός μας είναι να κατεβάσουμε το δόλωμά μας κοντά στον βυθό έτσι ώστε να ψαρεύει 1.5-3.0 μέτρα πάνω από αυτόν. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το downrigger για ψάρεμα στα μεσόνερα σε αναζήτηση επιθετικών ψαριών όπως τούνες, γοφάρια, κυνηγοί κτλ. Σε συνδυασμό με συρτές επιφανείας κατεβάστε και ένα ψεύτικο δόλωμα στα 15-20m σε αναζήτηση των ψαριών αυτών.

Ο σωστός τρόπος χρήσης του dowrigger είναι σχετικά απλός, αλλά προϋποθέτει την απόκτηση σχετικής εμπειρίας προκειμένου να γίνεται απροβλημάτιστα. Αρχικά δολώνουμε το ψεύτικο ψαράκι μας ή το ζωντανό δόλωμα στην άκρη της πετονιάς, και αφήνουμε ελεύθερα από το καλάμι μας 20-40m πετονιάς πίσω από το σκάφος. Στην συνέχεια μαγκώνουμε την πετονιά με τον απελευθερωτή. Ακολούθως αφήνουμε ελεύθερα τα φρένα του μηχανισμού του καλαμιού μας, φρενάροντας το τύμπανο με το δάκτυλό μας για να μην ξετυλίγεται ξέφρενα η πετονιά, και κατεβάζουμε το βαρίδι που συμπαρασύρει μαζί του την πετονιά που είναι σφιγμένη στο μανταλάκι του απελευθερωτή. Μόλις το μολύβι φτάσει στο επιθυμητό βάθος που θέλουμε να ψαρέψουμε σφίγγουμε τα φρένα του μηχανισμού του καλαμιού μας. Τα φρένα τα σφίγγουμε τόσο ώστε να μην τραβάει πετονιά το μηχανάκι από την αντίσταση της πετονιάς στο νερό, αλλά όχι και πολύ ελαφριά για λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω. Έτσι το δόλωμά μας σέρνεται στο επιθυμητό βάθος ψαρέματος, περιμένοντας την λεία του! Όταν το ψάρι τσιμπήσει, τότε με το απότομο τράβηγμα ξεμαγκώνεται η πετονιά από τον απελευθερωτή, και το ψάρι μένει ελεύθερο να το παλέψουμε με μόνο την χρήση του καλαμιού μας.

Μην ανησυχείτε για το εάν θα καταλάβετε εγκαίρως το τσίμπημα του ψαριού, γιατί το clicker του μηχανισμού του καλαμιού σας, εάν φυσικά το έχετε ενεργοποιήσει, θα τσιρίξει με αρκετή δύναμη και ανάλογα με το μέγεθος του ψαριού που έχει τσιμπήσει. Μιλώντας για ψάρια, μην νομίζετε ότι με την συρτή βυθού πάμε για τίποτε μικρόψαρα! Την πρώτη φορά που δοκίμασα το εργαλείο αυτό βρέθηκα αντιμέτωπος με μία σφυρίδα 7.0 κιλά! (η τύχη του πρωτάρη!). Με την συρτή βυθού, εάν ψαρεύουμε στον σωστό τόπο, μπορούμε να πιάσουμε όλα τα μεγάλα πατόψαρα, όπως συναγρίδες, σφυρίδες, στείρες κτλ., καθώς και μερικούς ευκαιριακούς επισκέπτες όπως μαγιάτικα, ροφούς και σπανίως και μερικά αφρόψαρα όπως κυνηγούς και γοφάρια. Ψάρια βάρους 15-20 κιλά δεν είναι σπάνια, αρκεί ο εξοπλισμός σας να είναι κατάλληλος για να μπορεί να αντεπεξέλθει στην δύναμή τους και το βάρος τους. Τώρα μερικά μικρά μυστικά για να είναι το ψάρεμά σας με την χρήση downrigger αποτελεσματικότερο.

   1.

      Το βάθος που θα επιλέξουμε να ψαρέψουμε διαφοροποιεί και την χρήση του αναγκαίου εξοπλισμού. Τα ψάρια που αποζητούμε βρίσκονται σε βάθος πάνω από τα 15m, και συνηθέστερα και ανάλογα με την εποχή μεταξύ 20-70m. Όσο βαθύτερα ψαρεύουμε τόσο γίνεται εντονότερο το πρόβλημα της αντίστασης (blowback) που παρουσιάζει μέσα στο νερό, τόσο το συρματόσχοινο του downrigger, όσο και η πετονιά μας. Σαν αποτέλεσμα η μολυβένια μπάλα παρασύρεται έντονα πίσω από την βάρκα μας, σχηματίζοντας μεγάλη γωνία με τον κάθετο άξονα. Επίσης η πετονιά μας ανοίγει και ζητάει περισσότερα μέτρα από το μηχανάκι για να μην ζορίσει το μανταλάκι που σφίγγει την πετονιά, και απελευθερωθεί πρόσκαιρα χωρίς να έχει τσιμπήσει ψάρι. Για να αντισταθμίσουμε αυτούς τους παράγοντες μειώνουμε κατ΄ αρχή την ταχύτητα της βάρκας στο ελάχιστο επιτρεπτό (μέχρι 1.5 κόμβους), και δίνουμε περισσότερα μέτρα στο συρματόσχοινο ώστε η μολυβένια μπάλα να εξακολουθεί να ψαρεύει 1.5-3.0 μέτρα πάνω από τον βυθό. Για να αντιμετωπίσουμε την αντίσταση της πετονιάς ο μόνος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε λεπτότερες πετονιές με μικρότερη αντίσταση στο νερό. Όμως η χρήση λεπτότερων πετονιών αναγκαστικά μας περιορίζει από την δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο ψάρι. Για αυτούς τους λόγους, και μετά από αρκετούς πειραματισμούς, κατέληξα στην χρήση των ειδικών superbraided πετονιών (συνθετικά νήματα) τα οποία στην ίδια διάμετρο προσφέρουν από διπλάσια έως τριπλάσια αντοχή από τις κοινές πετονιές. Τα νήματα αυτά είναι μεν πολύ ακριβότερα από τις κοινές πετονιές, όμως αξίζουν τα λεφτά τους για τον σκοπό αυτό.
   2.

      Όταν ψαρεύουμε μέχρι τα 25m, το μηχανάκι μας πρέπει να είναι φορτωμένο με μάνα τουλάχιστον 40άρα (20lb), εκτός εάν αναζητούμε τα ρεκόρ της IGFA, οπότε μπορεί να χρησιμοποιήσουμε και λεπτότερες πετονιές ανάλογα με την κλάση του ρεκόρ που στοχεύουμε. Για μεγαλύτερα βάθη, η χρήση ισχυρότερης πετονιάς 50-70άρα είναι απολύτως απαραίτητη. Ο μηχανισμός που θα χρησιμοποιήσουμε στο καλάμι μας πρέπει να είναι τουλάχιστον μεγέθους 4/0, όπως το 113Η της PENN, και ιδανικότερα να είναι εξοπλισμένο με δύο ταχύτητες. Η σχέση των γραναζιών είναι πολύ σημαντική, γιατί μην ξεχνάτε ότι λεβάρουμε μεγάλα και βαριά ψάρια από πολύ βαθιά, και δεν πρέπει να υπερβαίνει την σχέση 3.5:1. Τα καλάμια με άκαμπτο στέλεχος (ξύλα) ξεχάστε τα!. Ιδανικά είναι τα καλάμια με μαλακό τελευταίο στέλεχος, και δυνατά συγχρόνως για να αντισταθμίζουν το τζογάρισμα της πετονιάς. Για γενική χρήση ένα καλάμι μεταξύ 20-30lb είναι υπεραρκετό. Το μήκος του καλαμιού πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 1.85-2.20m, για να μπορούμε να παίξουμε το ψάρι. Όσον αφορά τους οδηγούς του καλαμιού δεν έχει και μεγάλη σημασία ο τύπος τους, εάν δηλαδή είναι τύπου δακτυλιδιού (rings) ή rollers, προσωπικά όμως για μεγάλα βάθη προτιμώ τα rollers.
   3.

      Τα φρένα του μηχανισμού πρέπει να ρυθμίζονται κατά μέγιστο μέχρι το 1/3 του ορίου θραύσης της πετονιάς. Σε λεπτότερες πετονιές, κάτω από τα 20Lb, καλό είναι η σχέση αυτή να είναι ακόμη ελαφρύτερη. Στην μάνα δένουμε ένα στριφτάρι καλής ποιότητας και αντοχής (25-50Kg), και σαν παράμαλλο (μήκους 3-5m) χρησιμοποιούμε κατά προτίμηση αόρατη (flurocarbon) πετονιά μεγάλης αντοχής, μεταξύ 0.50-1.00mm (30lb-100lb). Η χρήση χοντρύτερης πετονιάς στο παράμαλλο είναι επιβεβλημένη γιατί τα πατόψαρα όταν τσιμπήσουν το δόλωμα πιθανόν να τρέξουν αμέσως να βραχώσουν, ή να τριφτούν στις πέτρες για να κόψουν την πετονιά.
   4.

      Όταν τσιμπήσει το ψάρι? κατά πρώτον μην κόψετε με κανένα τρόπο την ταχύτητα της βάρκας. Εάν το κάνετε θα δώσετε στο ψάρι την ευκαιρία να πάρει τα μπόσικα της πετονιάς και να τρέξει να βραχώσει ή να μπερδέψει την πετονιά στα βράχια. Για αυτόν τον λόγο είναι αναγκαίο και τα φρένα του μηχανισμού να μην είναι πολύ λάσκα έτσι ώστε όταν τσιμπήσει το ψάρι, και μέχρι να προλάβετε να πάρετε το καλάμι στα χέρια σας, να μην μπορεί να πάρει πολλά μέτρα πετονιάς. Μόλις πάρετε το καλάμι στα χέρια σας σφίξτε τα φρένα στα όρια που έχουμε αναφέρει και αρχίστε να λεβάρετε προσπαθώντας να εξασκείτε συνέχεια πίεση στο ψάρι. Δεν έχει σημασία εάν γλιστρούν τα φρένα, αλλά το να συνεχίσετε να εξασκείτε συνεχή τάση στην πετονιά. Όταν βεβαιωθείτε ότι έχετε πάρει αρκετά μέτρα πετονιάς έτσι ώστε να μην μπορεί το ψάρι να κατέβει στον βυθό, τότε μπορείτε να κόψετε την ταχύτητα της βάρκας ή να την ακινητοποιήσετε.
   5.

      Δολώματα? Συνήθως χρησιμοποιώ ψεύτικα ψαράκια από τις γνωστές εταιρείες του εμπορίου. Το μήκος τους θεωρώ προσωπικά ότι πρέπει να είναι μεταξύ 14-22cm. Μην σας τρομάζει το μέγεθος αυτό. Για παράδειγμα το αγαπημένο μου δόλωμα, και αυτό με το οποίο έχω τα περισσότερα τσιμπήματα, είναι το μήκους 18cm Swing Minnow της YO-ZURI, ή άλλως πως αποκαλούμενο ο ''φονιάς'' λόγω της εξαιρετικής του επιτυχίας. Το αστείο με αυτό το ψεύτικο ψαράκι είναι ότι του επιτίθενται από 7κιλες σφυρίδες μέχρι σκαρμοί και δράκαινες των 200gr! Φυσικά, ο βασιλιάς των δολωμάτων είναι το ζωντανό, με προτίμηση την ζαργάνα. Με τέτοιο δόλωμα μόνο από ατζαμοσύνη θα πάτε αψάρευτοι! Ο περιορισμός του ζωντανού είναι η ταχύτητα της βάρκας που πρέπει αναγκαστικά να είναι πολύ μικρή, καθώς και ότι δεν είναι πάντα εύκολο να το βρούμε όταν το χρειαζόμαστε. Επίσης το δόλωμα του ζωντανού πάνω στην συρτή μας απαιτεί εξαιρετική τέχνη και εμπειρία για να μπορεί να πλέει σωστά, χωρίς να στριφογυρίζει.
   6.

      Βυθόμετρο? Απολύτως απαραίτητο, εκτός εάν θέλετε να αλλάζετε μολυβένιες μπάλες κάθε 5 λεπτά. Επίσης ένα καλό βυθόμετρο μας επιτρέπει να επισημάνουμε τα μέρη που κρατάνε ψάρια. Μην απογοητεύεστε όμως εάν δεν διακρίνετε μεγάλα ψάρια στο βυθόμετρό σας κατά την διάρκεια της συρτής. Για να είναι δυνατό αυτό πρέπει να έχετε πολύ ισχυρό μηχάνημα, και να ρυθμίσετε την ταχύτητα σάρωσης στο μέγιστο δυνατό. Ο σκοπός του βυθόμετρου είναι να μας δείχνει κάθε στιγμή το βάθος ώστε να προσαρμόζουμε το μήκος του συρματόσχοινου ανάλογα, καθώς και κοπάδια από μικρόψαρα στον βυθό που προϊδεάζουν για μεγαλύτερα ψάρια στην ευρύτερη περιοχή.
   7.

      Περιοχές και εποχές ψαρέματος. Η συρτή βυθού ενδείκνυται για όλο τον χρόνο. Όμως κατά την διάρκεια του χειμώνα πρέπει να αναζητήσουμε τα ψάρια σε βαθύτερα νερά, κοντά στα 50 μέτρα. Κοντά στην άνοιξη  πλησιάζουν κοντύτερα στις ακτές, και έτσι βρίσκουμε ψάρια και στα 15-30m. Όσο για τις περιοχές, συνιστώ στους πρωτάρηδες να αναζητήσουν αρχικά μέρη χωρίς πολλές και έντονες αυξομειώσεις του βάθους, μέχρι να συνηθίσουν στην πρακτική. Καλό είναι πριν ψαρέψτε σε άγνωστα μέρη να κάνετε πρώτα μία αναγνωριστική βόλτα παρατηρώντας τις ανωμαλίες του βυθού στο βυθόμετρο, έτσι ώστε να μην βρεθείτε προ εκπλήξεων.

Καλές Ψαριές!